Het jou kat `n geheime lewe?

Op `n gemiddelde dag word ek wakker in my knus klein woonstel met my knus klein kitty en kyk na my werk e-pos uit die gemak van my knus bed. Soos ek begin reageer op die e-posse wat oornaand ingekom het (ek woon in Japan, dus terwyl ek die "regte wêreld" in die VSA slaap, gaan dit sonder my aan. `N Introvert se droom? Soms!) Brand die brandstof langs my professionele advies en frons op die gemaklike manier wat ek aan my meerderes skryf.

Wanneer ek myself uit Snuggletown uiteindelik wring om my koffie te maak en my dag regtig begin, brand Brandy `n rukkie in die bed en blaas die res van die komberse op. Sowat `n uur in my rekenaar tik weg, ek hoor `n THUNK terwyl sy van die bed spring en die pootjie van klein pootjies doen wat hulle doen wanneer ek wegdraai.

Toe ek voltyds by die huis begin werk het, sou ek haar uitroep of gaan kyk waarheen sy gaan. My rondkyk om te sien wat sy besig was om te doen, lei altyd tot `n wye oog van: `Niks. Niks om hier te sien nie. Wat wil jy hê?"

Ek besef nou dat ek voltyds van die huis af opgedoen het, my katte se dagaktiwiteite onderbreek - voorheen onbekende gedrag. Baie soos wat ek kry as my man `n week af is en altyd by die huis praat, moet Brandy nou hanteer dat ek die hele tyd in haar spasie is.

Ek kry die duidelike indruk dat ek op Brandy se manier is. My kat het `n geheime lewe.

Toe ons eers na Japan verhuis het, sou ek my man regmaak met al die bizarre dinge wat Brandy gedurende die dag sou doen, van `n bietjie in die badkamer tot haar affiniteit vir my haarborsel. Ek het aangehou vra: "Wanneer het Brandy so vreemd geword?"

Toe het my man eendag voorgestel: "Wel, jy was nie altyd by haar tuis nie. Miskien is sy altyd vreemd, ons het dit net nie geweet nie?"

Ek voel soos David Attenborough, kyk na die wilde kitty in haar natuurlike toestand. "Aangesien die sonskemer val op die woonstel, begin die koekende huiskatjie die deeg begin steel ..."

So dit is `n paar van die dinge wat ek oor Brandy se vreemde, geheime lewe waargeneem het. Ek hoop sy is genadig as sy uitvind dat ek dit met jou gedeel het. Anders, na die deeg, kan ek volgende wees.

Wat gaan die hel in die badkamer aan?

Ek bokkie jou nie, die eerste paar keer het ek dit gehoor, ek het gedink ek moet die boubestuurder bel.

SCRAPE ... KLONK KLONK ... THUMP ... MEOW-OW-OW.

Nadat dit vir `n paar dae gegaan het, het ek gewaag in ons klein kindertjie "iemand het `n wrede grap op ons gespeel en `n badkamer met `n halwe vliegtuig badkamer om dinge uit te kyk. Ek het verwag om die wasbak gedeeltelik af te spoel, maar in plaas daarvan was daar net Brandy wat in die wasbak knip.

"Catface, wat gaan hier aan?"

Knip, knip. Mrrrr-eow. (Vertaling: "Niks. Gaan weg, Humanface.")

Ek het haar dan uit die wasbak gepluk, haar op die bed gesit en die hitte vir haar geswaai. Ek het gedink sy kan nie `n toasty bed weerstaan ​​nie. VERKEERDE.

Sy het tentatief op die bed gaan staan ​​en wag vir my om terug te gaan na my kantoorhoek. Nie 10 minute later het ek die "klappie klappie" van klein katvoete gehoor wat oor die vloer skreeu nie en dan kort ná die bekende KLONK KLONK van wat sy ook al in die badkamer gedoen het.

Ek het stadig gegaan om die hoek van die badkamer ingang, ek het gehoop om haar te vang. Sy moes my gehoor het en die geheime panele om `n Victoriaanse moordmuurhuisie teruggejaag het. Want toe ek in die badkamer kyk, sit sy net in die toilet en kyk na my. Knip, knip. Mrrr-eow-oe. (Vertaling: "Ek sal jou nie weer waarsku nie.")

Ek het nog niks in die badkamer te vind, en alles werk net goed. Daar is geen kaste, geen laaie, geen sweis toerusting nie - net `n toilet, `n stort, dr. Bronner se seep en `n wasbak. Maar elke paar dae gaan sy daar in om te tinker.

Op `n dag verwag ek om die opskrif te lees, "Cat Builds Rocket Ship From Toilet, vlieg terug na Kalifornië - Stupid Humans Still Confused."

Daarom is my haareborsel MOIST

Ek het my hareborstel op die rak in die kombuis / sitkamer gehou.

Dis nie vreemd nie (sê die vrou met `n potensiële vuurpyl in haar badkamer). Ons woon in `n "mini-woonstel" in Yokohama, dus die berging is minimaal, en baie van ons toiletware word langs die tee en tupperware gestoor.

`N Paar weke gelede het dit my regtig begin annoreer dat my haareborsel altyd "klam" was. Ek het aanvanklik my man geblameer. Hy het geweet om sy nat hare te borsel met my haarborsel (omdat hy nie sy eie sou koop nie). Ek verlaat my hareborsel wanneer ek dit bereik.

Hy het dit ontken nadat ek hom gekonfronteer het, en het my selfs die klein dollar-winkel kwas wat hy gekoop het, gewys. Ek het my verskoning gevra, maar het hom steeds vermoed dat hy my borsel onvoorwaardelik gebruik het toe hy nie dink nie.

Sny tot `n week gelede. Ek was in my tipiese werkplek, tik weg by my rekenaar, toe ek van die kombuisrakke roer. Ek het `n knie-reaksie reaksie op hierdie geluide, want na drie jaar in Hawai`i het vreemde geruisse geluide dikwels die teenwoordigheid van groot kakies aangedui. Gooseflesh prikkeling, ek loop oor na die voorkant van die rakke.

Binneop, bo-op die toiletpapierreserwes, het Brandy op my haarbors gekou.

"Brandy! Julle klein weirdo! Sny dit uit!"

Ek het probeer om my haareborsel van haar af weg te kry, maar sy het die gekke oë gehad en my hand weggeslaan, geklou. Terwyl ek haar gekyk het, het sy afgewissel tussen lek op die dwalende hare in my borsel en kou op die borsels.

Toe ek die borsel uiteindelik uit haar greep gedwing het, het sy my agterna in die woonstel agtervolg. (Is dit growwe dat ek dit nog steeds gebruik?)

Geval van die klam haarspoel, opgelos.

Brandewyn die Kat: Patatjagter

My man bestaan ​​amper uitsluitlik op hierdie klein, individueel toegedraaide "rosyne en room" -koekies. Die plaaslike "konbini" (Japannese geriefswinkel) verkoop. Hy koop elke week `n paar en stamp hulle in sy rugsak of in ons spysbak.

Af en toe sal ek hulle in die middel van die vloer kry, maar net uitgepluis dat hy die oggend op pad uitgetrek het.

Maar `n paar dae gelede het ek die kram van plastiek, `n knal en `n SWOOSH oor die vloer wakker geword. Toe ek my oë oopmaak, kyk ek rond en sien dat my man al vir die dag weg is.

Wat was dit?

Om op te staan, kyk ek rond na die bron van die geraas. Die woonstel was nog. Waar was Brandy?

Toe ek myself na "katvlak" verlaag het, het ek die bron van die geluid ontdek, en ook die antwoord op die bedrieglike vloerbakkies. Brandewyn is in die hoek tussen ons kombuistafel en vloerlamp vasgesit met nie een nie, maar twee toegedraaide gebak. Sy het na my gekyk.

Ek het die gebak uit haar greep gesny en dit op `n rak geplaas. Ek was seker sy kon nie bereik nie. Om vas te stel dat ek die probleem opgelos het, het ek my koffie gemaak en my e-pos nagegaan. `N Ruk later het die neus diep gegaan in `n internet-ondersoek oor die beste ontbytgewrigte in Yokohama. Ek het meer gebakverwante klanke gehoor.

Toe ek ondersoek het, het Brandy nog `n ANDER gesoekde deeg in die kas gekry. Hoeveel van die darn dinge het sy om ons woonstel gestamp?

Ek moet daarop let dat sy nie die gebak eet nie, sy hou net daarvan om hulle te verhoor.

Ek het sedertdien aangedring dat my man hulle in `n tupperware-houer sluit, maar ek vermoed daar is nog meer te vinde.

Verdink jy jou kat het `n geheime lewe? Het jy dit gesien? Is jou kat ook `n mal wetenskaplike met geheimsinnige uitvindings wat om jou huis verborge is? Vertel ons in die kommentaar!